εναύλιος

εναύλιος: -α, -ο (Α ἐναύλιος, -ον και ἐναύλιος, -ία, και -ίη -ον)

αυτός που αναφέρεται, ανήκει ή βρίσκεται στην αυλή

αρχ.

1. «εναύλιος θύρα»

2. μτφ. εσωτερικός, ενδόμυχος, βαθύς

3. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἐναυλίη

ο λαιμός τής μήτρας

4. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐναύλιον

η κατοικία, το ενδιαίτημα.

Игры ⚽ Нужен реферат?

ἐναύλιος — inside masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐναύλιον — ἐναύλιος inside masc acc sg ἐναύλιος inside neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐναυλίας — ἐναυλίᾱς , ἐναύλιος inside fem acc pl ἐναυλίᾱς , ἐναύλιος inside fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐναυλίαν — ἐναυλίᾱν , ἐναύλιος inside fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Academic Dictionaries and Encyclopedias